pencereden pencereye

Geçen akşam karşı binadaki Sağır-Dilsiz okulundaki öğrencilere takıldı gözüm. Her birinin önünde birer bilgisayar. Arada ekrana bakıyorlar arada da dönüp heyecanlı heyecanlı birbirleriyle "konuşuyorlar". Sonra düşündüm... Ne kadar şanslılar, devir teknoloji devri. Konuşup duyamıyorlar ama MSN'den oradan buradan birbirleriyle yazışabilirler... İyi de... chat yapmak yerine neden hala işaret diliyle anlaşmaya çalışıyorlar? İşaret dili onlar icin konuşmak kadar doğal da ondan... Göz göze bakarak anlaşmanın yerini hiç bir chat penceresi tutamıyor da ondan... Konuştukları dili anlayabilsem ne konuştuklarını da "duyuyor" olacağım ta o mesafeden. Chat filan gerekmeden, pencereden pencereye anlaşacağız...