Yeni evimizi tek bir sözcükle özetleyebilirim: Güneş. Yaşam kaynağım. Güneşsiz bir günde bile bütün odalar o kadar aydınlık ki dışarı çıkıp bunalmaya gerek yok. Güneşli bir günde ise evin içinde hangi mekanda zaman geçirmek istediğine karar vermek zor. Bir kere tüm odalar bahçeye bakıyor. Bahçenin üzerinden uzakta evler...solda ağaçların ardında tren yolu...rayların önünde ahşap kocaman gizemli ev....sağ tarafta sağır ve dilsizler için bir okul... önünde yeni bitmiş ahşap bir köşk. Arada bir geçen tren... Kuş sesleri... Bahçeyi keşfeden kediler.. Ekmeğini su birikintilerine banan kargalar... Kurtuldum sandığım martılar... Yine de buraların martıları daha bir edepli göründü gözüme.
Üst komuşumuz aklına estikçe bize harika piyano konserleri veriyor. Öyle çalmayı yeni öğrenmekte olup da gürültü üreten komşulardan değil. Şanslıysak ve evdeysek gerçek bir ziyafet çekiyor kulaklarımıza.
No comments:
Post a Comment